Nasz materiał siewny zawiera nasiona roślin strączkowych takich jak: fasola, groch, bob, które są wyselekcjonowane zgodnie z wymaganiami rolników. Mają one wyższą zawartość białka i niższy poziom toksyn. Materiał siewny jest dostarczany w czystych, suchych opakowaniach, które chronią nasiona przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi. Jest to idealny materiał siewny, który zapewnia wyższe plony i wyższą jakość plonów.
Uprawa łubinu białego w Polsce jest bardzo popularna i odbywa się w wielu regionach. Ponieważ jest to gatunek jednoroczny, jego nasiona muszą być siewne każdego roku. Większość nasion łubinu białego wykorzystywana jest do produkcji oleju, a nasiona stosowane są również do produkcji żywności, pasz i leków. Ponadto łubin biały jest często uprawiany jako roślina ozdobna. Uprawa łubinu białego wymaga żyznej gleby, słonecznego położenia i dobrego drenażu. Nasiona wysiewa się wiosną, a po wschodach rośliny należy regularnie podlewać i kosić. Łubin biały jest również narażony na szkodniki i choroby, dlatego należy monitorować jego uprawy i stosować odpowiednie środki ochrony roślin.
- odmiana pastewna, wczesna, pierwsza niewrażliwa na opóźnienie siewu
- rośliny o krótkich pędach bocznych, niewykazujące nadmiernej bujności
- krótszy o 2-14 dni okres wegetacji, w stosunku do odmian tradycyjnych
- zmniejszona wrażliwość na choroby fuzaryjne
- zmniejszona o około 30-40 % zawartość alkaloidów, ma lepszą wartość paszową, wysoka zawartość białka (32-37%) i tłuszczu (10-12%)
- wymagana obsada: 70-80 roślin/m2, tj. wysiew około 200-250 kg/ha
- odmiana pastewna, bardzo wczesna, tolerancyjna na opóźnienie siewu
- ze względu na brak rozgałęzień bardzo równomiernie dojrzewająca, nieprzedłużająca wegetacji
- bardzo dobrze plonująca w sprzyjających warunkach glebowo-wilgotnościowych
- kwiat koloru szaro-niebieskiego, strąk niepękający, łatwo omłacający się
- nasiona duże, o bardzo niskiej zawartości alkaloidów, wysokiej zawartości białka (28-34%) i tłuszczu (11-13%)
- wymaga obsady 90-100 roślin/m2, tj. wysiew około 300-350 kg nasion/ha
Łubin wąskolistny to jednoroczna roślina należąca do rodziny bobowatych. Jest ona ceniona za swoje delikatne liście, które są bogate w witaminę C i inne składniki odżywcze. Liście są szerokie od 2 do 5 cm długości, mają wyraźnie piłkowany kształt i są lekko owłosione. Kwiaty są białe lub różowe, o wielkości od 3 do 5 cm. Łubin wąskolistny jest uprawiany na całym świecie, jednak największe zbiory odnotowuje się w Polsce. Łubin wąskolistny jest łatwy w uprawie i może być uprawiany w całym kraju. Rośnie w wilgotnych siedliskach, takich jak łąki, lasy i pola. Najlepiej rośnie w żyznym, przepuszczalnym podłożu. Roślina jest odporna na mróz i nie wymaga żadnej specjalnej pielęgnacji. Łubin wąskolistny najlepiej jest sadzić wczesną wiosną lub późnym latem. Roślina może być uprawiana zarówno w szklarni, jak i w otwartym polu. Jest ona szeroko stosowana w ogrodnictwie i krajobrazie, gdzie tworzy piękne kobierce kwiatowe. Łubin wąskolistny jest również często uprawiany jako roślina paszowa, ze względu na jego dużą zawartość białka.
Idealny na poplon i słabsze gleby
- odmiana nasienno-zielonkowa, równomiernie dojrzewająca
- stabilnie plonująca
- odmiana wczesna, niewrażliwa na opóźnienie siewu
- zalecana jest także do wysiewu w poplonach ze względu na bardzo szybkie tempo wzrostu i wysokie rośliny
- rośliny rozgałęziające się, strąk niepękający
- zmniejszona wrażliwość na choroby fuzaryjne i antraknozę
Charakterystyka
• odmiana wczesna
• kwiat kremowy
• nasiona białe
• wymaga obsady 100 roślin/m2
Ciekawostki
Najbardziej poszukiwana na rynku odmiana łubinu wąskolistnego, znana w całej Unii Europejskiej, uzyskała pozytywne wyniki w badaniach nad żywieniem zwierząt.
Informacje
odmiana odporna na antraknozę i wyleganie po zakończeniu kwitnienia,
zalecana do uprawy na terenie całego kraju,
bardzo wczesna, szybko i równomiernie dojrzewająca,
o niebieskich biało nakrapianych kwiatach i wielobarwnych nasionach.
Wczesne i równomierne dojrzewanie
- odmiana drobnonasienna
- rozgałęziające się pędy o zredukowanej długości gwarantują wyższe plony niż inne odmiany samokończące, a jednocześnie zapewniają bardzo równomierne dojrzewanie
- odmiana niewrażliwa na opóźnienie siewu, przydatna do mieszanek z jęczmieniem
- zalecana do uprawy w całym kraju włącznie z pasem przymorskim i północną częścią Warmii i Mazur
- rośliny bardzo sztywne, strąk odporny na pękanie
- nasiona drobne, koloru szarego, o bardzo niskiej zawartości alkaloidów
- ze względu na brak resorpcji dolnych strąków może być wysiewana nawet w obsadzie 150 roślin/m2, co jest istotne w gospodarstwach ekologicznych
Charakterystyka
- odmiana bardzo wczesna
- kwiat niebieski
- nasiona szare
- wymaga obsady 120 roślin/m2
Wczesny zbiór i odporność na choroby
- odmiana najwcześniejsza z odmian rozgałęziających się, niewrażliwa na opóźnienie siewu, bardzo równomiernie dojrzewająca
- rośliny sztywne, o niepękającym strąku, odporne na choroby fuzaryjne i o najwyższej tolerancji na antraknozę łubinu
- nasiona o bardzo niskiej zawartości alkaloidów, najsłodsza ze wszystkich odmian
- nadaje się do uprawy w mieszankach z jęczmieniem
- polecana do uprawy na terenie całego kraju
Charakterystyka
- odmiana bardzo wczesna
- kwiat niebieski
- nasiona szare
- wymaga obsady 100 roślin/m2
Gorzki + niski koszt wysiewu na zieloną masę
- odmiana niewrażliwa na opóźnienie siewu, niepękająca
- rośliny wysokie, rozgałęziające, tworzące dużą zieloną masę, lecz dość równomiernie dojrzewające
- cenną zaletą są drobne nasiona, gdyż od odmiany wzorcowej MTN jest o około 40g niższa, co obniża wysiew na hektar o około 40 kg
Charakterystyka
- odmiana średniowczesna
- kwiat sino-biały
- nasiona białe
- wymaga obsady 100 roślin/m2
Łubin żółty jest jednym z najpopularniejszych gatunków roślin motylkowych występujących w Polsce. Jest to wieloletnia roślina osiągająca wysokość do 1,5 m. Na szczycie łodygi znajdują się duże, złożone kwiatostany składające się z małych kwiatów w kolorze żółtym. Po kwitnieniu pojawiają się owoce w postaci torebki. Łubin żółty jest odporny na mrozy i wysokie temperatury. Roślina preferuje gleby żyzne i wilgotne, dlatego dobrze rośnie w pobliżu rowów, łąk i lasów. Jest odporny na suszę i niskie temperatury, dlatego uprawa łubinu żółtego w Polsce jest zwykle łatwa. Łubin żółty może być uprawiany w celach dekoracyjnych i może być stosowany jako roślina ozdobna w ogrodach. Jest również dobrym rozwiązaniem do uprawy zieleni, ponieważ pomaga zmniejszyć erozję gleby i zapobiega wysychaniu. Roślina ta jest również często wykorzystywana do uprawy pastwisk dla zwierząt, ponieważ jest bogata w składniki odżywcze.
•odmiana bardzo wysoko plonująca,
•o najwyższej zawartości białka w nasionach spośród wszystkich polskich odmian (45%),
•zalecana do uprawy na terenie całego kraju,
•wczesna, mało wrażliwa na opóźnienie siewu,
•o pomarańczowo-żółtych kwiatach i biało-czarnych nasionach,
•najnowsza odmiana łubinu żółtego na rynku,
•charakteryzuje się bardzo wysoką zawartością białka i niską zawartością alkaloidów, co czyni tę odmianę szczególnie użyteczną w skarmianiu zwierząt.
Informacje
Odmiana dobrze plonująca, o dużej odporności na choroby fuzaryjne, zalecana do uprawy na terenie całego kraju, wczesna, mało wrażliwa na opóźnienie siewu, o pomarańczowo-żółtych kwiatach i biało-czarnych nasionach.
Ciekawostki
Odmiana Mister, ze względu na swoją bardzo dużą odporności na antraknozę, od wielu lat jest wykorzystywana w badaniach COBORU jako wzorzec odporności na tę chorobę. Wyniki badań pokazały jej przydatność w skarmianiu warchlaków, tuczników oraz drobiu. W badanych koncentratach zastępowano poekstrakcyjną śrutę sojową łubinem, a także stosowano go w mieszankach z łubinem wąskolistnym i grochem.
Groch siewny jest jedną z najstarszych upraw w Polsce. Jest wysoko wartościowym roślinnym produktem i źródłem błonnika, witamin i składników mineralnych. Nasiona grochu siewnego są bardzo smaczne i mają wiele zastosowań, w tym w przetwarzaniu żywności, wytwarzaniu produktów mlecznych i produkcji pasz. Uprawa grochu siewnego w Polsce ma długą i bogatą historię. Jest to jeden z najważniejszych składników w diecie Polaków i jest uprawiany w całym kraju. Roślina potrzebuje żyznego i wilgotnej gleby, dlatego wymaga regularnego nawożenia. Groch siewny ma również tendencję do zakłócania upraw innych roślin, dlatego należy go uprawiać na oddzielnym polu.
najsztywniejsza odmiana grochu
- odmiana przeznaczona do bezpośredniego spożycia, jak również na paszę
- jako jedna z nielicznych charakteryzuje się obniżoną zawartością włókna w nasionach (najniższa ze wszystkich odmian)
- wąsolistna, wysoko plonująca
- wyróżnia się bardzo dużą sztywnością łodygi co powoduje, że jest najmniej wylegającą odmianą grochu, co zmniejsza koszty zbioru
- należy do czołowych odmian pod względem równomierności dojrzewania
- mało wrażliwa na choroby, w tym szczególnie na mączniaka rzekomego oraz rdzę grochu
- zaletą odmiany jest niższa od przeciętnej masa tysiąca nasion co znacznie zmniejsza koszty wysiewu
- stabilny plon nasion Charakterystyka
- odmiana wczesna
- kwiat biały
- nasiona żółte bez znaczka
- wymaga obsady 105 roślin/m2
- Bardzo dobrze tłumi chwasty dzięki czemu doskonale sprawdza się w rolnictwie ekologicznym.
- Najplenniejszy groch w doświadczeniach rejestrowych (107% wzorca) oraz PDO (112% wzorca, średnia 2017-2018) wg COBORU,
- Najwyższy potencjał plonu nasion i białka (9/9 pkt. wg. BSA),
- Nowa odmiana o bardzo dobrej kombinacji cech użytkowych, tj. równomierność dojrzewania – 8,5 pkt (w skali 1-9 COBORU) – najwyższy wskaźnik spośród wszystkich odmian w PDO,
- Wysoka odporność na wyleganie,
- Odmiana przydatna na cele spożywcze i paszowe.
Najplenniejszy groch w Polsce!
- Odmiana żółtonasienna, wąsolistna, przeznaczona do uprawy na suche nasiona.
- Bardzo duży plon nasion i białka ogólnego.
- Rośliny cechują się bardzo dobrą sztywnością w czasie kwitnienia i dobrą przed zbiorem.
- Termin kwitnienia i dojrzewania średnio późny.
- Odmiana o wysokiej odporności na choroby grzybowe, o małej skłonności do pękania strąków i osypywania się nasion.
Uprawa
- Do uprawy grochu siewnego najodpowiedniejsze są kompleksy pszenne, żytni bardzo dobry oraz zbożowo pastewny mocny. Najwyższe plony uzyskuje się na glebach o odczynie obojętnym, prowadzonych w wysokiej kulturze. Uprawa przedsiewna roli pod groch nie powinna być wykonywana na zbyt mokrej glebie.
- Termin siewu powinien być jak najwcześniejszy, od połowy marca. Nasiona umieszcza się na głębokość 6-8 cm. Obsada w przypadku form wąsolistnych wynosi 110-120 roślin/m2. Przed siewem nasiona należy zaprawić, np. Vitavax 200F. Zabieg ten gwarantuje ochronę przed chorobami i lepsze wschody. Nasiona warto zaprawić również Nitraginą zawierającą bakterie brodawkowe.
- Nawożenie azotowe jest zminimalizowane i ogranicza się do dawki startowej 20-30 kg/ha podanej przedsiewnie. Nawożenie fosforowo-potasowe z reguły stosuje się jesienią przed orką zimową w dawce: 70-100 kg/ha P2O5, 100-140 kg/ha K2O. Wapnowanie gleb zaleca się przy pH mniejszym od 5,5 w dawce 3- 5 t/ha.
- Zwalczanie chwastów stosuje się bezpośrednio po siewie np. Command 480 EC 0,2 l/ha +Afalon 50 WP 1kg/ha. Gdy rośliny grochu osiągną 6-12cm wysokości tj. w fazie pierwszych czepnych wąsów, można zastosować np. Basagran 480 SL – 2,5-3 l/ha jednorazowo lub w dawkach dzielonych. Zabieg zwalczania strąkowca należy przeprowadzić w okresie zawiązywania pierwszych strąków, a następnie powtórzyć po 10 dniach np. Sumi-Alpha 050 EC – 0,2 l/ha. Wszystkie zabiegi ochrony roślin należy wykonywać zgodnie z zaleceniami IOR-u.
- Zbiór roślin jednofazowy kombajnem.
- Omłot grochu wymaga starannego uregulowania podzespołów kombajnu (zmniejszenie obrotów bębna młócącego (400 obr./min), zwiększenie szczeliny między klepiskiem a bębnem młócącym, właściwe dobranie sit).
Bobik to gatunek rośliny strączkowej z rodziny bobowatych. Jest on jednym z najpopularniejszych roślin bobowatych wykorzystywanych w uprawie na całym świecie. Jego ziarna są bogate w białko i witaminy, dlatego też jest on cenionym składnikiem wielu diet. Uprawa bobiku w Polsce jest bardzo popularna. Jest on uprawiany na większości polskich plantacji rolniczych. Uprawa bobiku wymaga żyznej, wilgotnej gleby, dlatego też często jest on uprawiany na polach uprawnych, które są na tyle żyzne, aby dobrze się rozwijał. Bobik wymaga także regularnego nawadniania, aby gleba pozostała wilgotna. Bobik jest uprawiany w celu pozyskania jego ziaren, które są następnie przechowywane lub sprzedawane jako surowiec lub produkt gotowy. Bobik jest także często używany jako pasza dla zwierząt.
Wysoki plon nasion i białka!
- Odmiana o tradycyjnym typie wzrostu.
- Wysoki plon nasion.
- Rośliny odporne na askochytozę bobiku.
- Wysoka (130 cm) i sztywna łodyga, odporna na wyleganie.
- W latach o wysokich opadach rośliny przed zbiorem wymagają desykacji.
Uprawa
- Bobik uprawiany jest na glebach żyznych, zwięzłych, o pH zbliżonym do obojętnego. Ze względu na duże wymagania wodne plonuje najlepiej na glebach o dobrej wilgotności i wysokiej kulturze. Uprawa przedsiewna powinna być wykonana głębiej.
- Przedplonem dla bobiku mogą być różne gatunki z wyjątkiem motylkowych (4-5 lat przerwy). Jest rośliną fitosanitarną, dlatego też najlepiej wprowadzać go między zbożowymi (hamuje rozprzestrzenianie się chorób roślin).
- Siew nasion należy wykonać jak najwcześniej, o ile tylko stan roli wiosną pozwoli. Nie należy siać w glebę nadmiernie wilgotną. Rozstawa rzędów 20- 25 cm, głębokość siewu 6-10 cm. Optymalne zagęszczenie łanu w przypadku odmian o tradycyjnym typie wzrostu wynosi ok. 45-50 szt/m2 natomiast odmian samokończących 65 szt/m2. Nasiona przedsiewnie należy zaprawić preparatami grzybobójczymi, zwłaszcza na zgorzel siewek i zgniliznę korzeni, np.: Vitawax 200 FS – 300 ml (dawka na 100 kg nasion).
- Nawożenie fosforowo-potasowe stosuje się przedsiewnie dawkach 80-100 kg P2O5/ha i 100-120kg K2O/ha. Niezbędne jest stosowanie dawki startowej azotu w ilości 20-30 kg/ha.
- Zwalczanie chwastów wykonuje się bezpośrednio po siewie np. Command 480 EC 0,2l/ha +Afalon 50 WP 1kg/ha. Gdy rośliny bobiku osiągną 5-10cm wysokości można zastosować np. Basagran 480SL – 1,5 l/ha i zabieg powtórzyć po 7-10 dniach od pierwszego w dawce 1 l/ha.
- Zabieg zwalczania strąkowca należy przeprowadzić w okresie zawiązywania pierwszych strąków a następnie zabieg ten powtórzyć w okresie zawiązywania strąków na drugim okółku np. Alfamor 050 SC – 0,2 l/ha. Wszystkie zabiegi ochrony roślin należy wykonywać zgodnie z zaleceniami IOR-u.
- Zbiór roślin jednofazowy kombajnem.
- Omłotbobiku wymaga starannego uregulowania podzespołów kombajnu (zmniejszenie obrotów bębna młócącego (400 obr./min), zwiększenie szczeliny między klepiskiem a bębnem młócącym, właściwe dobranie sit).