fbpx

Polskie strączkowe – groch

Groch jest rośliną posiadającą wiele zalet. Wysoki plon i niskie nakłady pozwalają uzyskać wysoką rentowność uprawy tej rośliny. Postęp hodowlany, który się dokonał w Hodowli DANKO i Poznańskiej Hodowli Roślin spowodował, że dysponujemy doskonałą paletą odmian form pastewnych i jadalnych. Formy pastewne zyskują coraz większe zainteresowanie. Drobnoziarniste ROCH i SOKOLIK oraz wierny w plonowaniu HUBAL świetnie nadają się na poplony. Grubsza TURNIA reprezentuje wysoki plon i dobre walory paszowe. Grochy jadalne mają zapewniony zbyt. Wysoko plonujące BATUTA, OLIMP i STARSKI należą do czołówki polskich odmian. Najwcześniejsze AKORD i CYSTERSKI mają zaledwie 100 dni wegetacji. Wiernie plonująca TARCHALSKA jest odmianą wzorcową w COBORU. Natomiast wąsolistna ARWENA to typowy groch dla początkujących – na pewno nie wylegnie. Ważne jest, że wszystkie w/w odmiany są sztywne, co ułatwia zbiór. W warunkach wybitnie sprzyjających wyleganiu, zawsze można zastosować chemiczne lub organiczne preparaty zapobiegające wyleganiu. Ostatni rok z ekstremalnymi temperaturami, przerywającymi kwitnienie wskazał, że jak najwcześniejszy (nawet w lutym) siew, pozwala uniknąć znaczącego spadku plonu. Zwalczanie chwastów już nie nastręcza problemów. Mszyce należy zwalczać od fazy pąka kwiatowego, aż do fazy wypełniania strąków. W tym czasie należy zwrócić uwagę na pojawiającego się coraz częściej strąkowca. Wszystkie grochy równomiernie dojrzewają i nie trzeba ich desykować przed zbiorem.

Autor: Bogusław Dukiewicz

    Dodaj komentarz