Nasz materiał siewny zawiera nasiona roślin strączkowych takich jak: groch, bobik, łubin, które są wyselekcjonowane zgodnie z wymaganiami rolników. Materiał siewny jest dostarczany w czystych, suchych opakowaniach, które chronią nasiona przed wilgocią i innymi czynnikami zewnętrznymi. Jest to idealny materiał siewny, który zapewnia wyższe plony i wyższą jakość plonów. Każde opakowanie posiada urzędową etykietę z numerem partii, siłą kiełkowania oraz masą tysiąca nasion. Wszystkie rośliny strączkowe warto szczepić preparatami biologicznymi z serii NITRAZA zawierającymi żywe bakterie brodawkowe oraz preparatem grzybowym TRICHODERMA który ułatwia brodawkowanie i chroni przed chorobami.
Łubin biały
Łubin biały to szerokolistny gatunek łubinu. Charakteryzuje się dużą zawartością białka, tłuszczu oraz doskonałą strawnością. Jest to ponadto gatunek o najwyższym potencjale plonotwórczym – plonuje nawet 4,5 tony/ha. Uprawa łubinu białego w Polsce zyskuje na popularności i odbywa się w wielu regionach. Ponieważ jest to gatunek jednoroczny, jego nasiona muszą być wysiewane każdego roku. Większość nasion łubinu białego wykorzystywana jest do produkcji pasz. Uprawa łubinu białego wymaga żyznej gleby, słonecznego położenia i dobrego drenażu. Nasiona wysiewa się wczesną wiosną, jednak jest to gatunek odporny na opóźnienie siewu w związku z czym można go wysiewać przez całą wiosnę. Łubin biały jest również narażony na szkodniki i choroby, dlatego należy monitorować jego uprawy i stosować odpowiednie środki ochrony roślin. Aby chronić uprawę przed antraknozą i zgorzelą najlepiej jest stosować zaprawę biologiczną zawierającą grzyby z rodzaju trichoderma oraz bakterie brodawkowe.
- odmiana pastewna, wczesna, pierwsza niewrażliwa na opóźnienie siewu
- rośliny o krótkich pędach bocznych, niewykazujące nadmiernej bujności
- krótszy o 2-14 dni okres wegetacji, w stosunku do odmian tradycyjnych
- zmniejszona wrażliwość na choroby fuzaryjne
- zmniejszona o około 30-40 % zawartość alkaloidów, ma lepszą wartość paszową, wysoka zawartość białka (32-37%) i tłuszczu (10-12%)
- wymagana obsada: 70-80 roślin/m2, tj. wysiew około 200-250 kg/ha
- odmiana pastewna, bardzo wczesna, tolerancyjna na opóźnienie siewu
- ze względu na brak rozgałęzień bardzo równomiernie dojrzewająca, nieprzedłużająca wegetacji
- bardzo dobrze plonująca w sprzyjających warunkach glebowo-wilgotnościowych
- kwiat koloru szaro-niebieskiego, strąk niepękający, łatwo omłacający się
- nasiona duże, o bardzo niskiej zawartości alkaloidów, wysokiej zawartości białka (28-34%) i tłuszczu (11-13%)
- wymaga obsady 90-100 roślin/m2, tj. wysiew około 300-350 kg nasion/ha
Łubin wąskolistny
Łubin wąskolistny to jednoroczna roślina należąca do rodziny bobowatych. Jest ona ceniona za swoje delikatne liście, które są bogate w witaminę C i inne składniki odżywcze. Liście są wąskie 2-5 cm długości. Kwiaty są niebieskie, białe lub różowe, o wielkości od 3 do 5 cm. Łubin wąskolistny jest uprawiany na całym świecie, jednak największe zbiory odnotowuje się w Polsce. Łubin wąskolistny jest łatwy w uprawie i może być uprawiany w całym kraju. Rośnie na glebach klasy średniej, najlepiej w żyznym, przepuszczalnym podłożu. Roślina jest odporna na mróz i nie wymaga żadnej specjalnej pielęgnacji. Łubin wąskolistny najlepiej jest siać wczesną wiosną, lub latem jako poplon/międzyplon. Jest on również często uprawiany jako roślina paszowa, ze względu na jego dużą zawartość białka.
Idealny na poplon i słabsze gleby
- odmiana nasienno-zielonkowa, równomiernie dojrzewająca
- stabilnie plonująca
- odmiana wczesna, niewrażliwa na opóźnienie siewu
- zalecana jest także do wysiewu w poplonach ze względu na bardzo szybkie tempo wzrostu i wysokie rośliny
- rośliny rozgałęziające się, strąk niepękający
- zmniejszona wrażliwość na choroby fuzaryjne i antraknozę
Charakterystyka
• odmiana wczesna
• kwiat kremowy
• nasiona białe
• wymaga obsady 100 roślin/m2
Ciekawostki
Najbardziej poszukiwana na rynku odmiana łubinu wąskolistnego, znana w całej Unii Europejskiej, uzyskała pozytywne wyniki w badaniach nad żywieniem zwierząt.
Informacje
odmiana odporna na antraknozę i wyleganie po zakończeniu kwitnienia,
zalecana do uprawy na terenie całego kraju,
bardzo wczesna, szybko i równomiernie dojrzewająca,
o niebieskich biało nakrapianych kwiatach i wielobarwnych nasionach.
Wczesne i równomierne dojrzewanie
- odmiana drobnonasienna
- rozgałęziające się pędy o zredukowanej długości gwarantują wyższe plony niż inne odmiany samokończące, a jednocześnie zapewniają bardzo równomierne dojrzewanie
- odmiana niewrażliwa na opóźnienie siewu, przydatna do mieszanek z jęczmieniem
- zalecana do uprawy w całym kraju włącznie z pasem przymorskim i północną częścią Warmii i Mazur
- rośliny bardzo sztywne, strąk odporny na pękanie
- nasiona drobne, koloru szarego, o bardzo niskiej zawartości alkaloidów
- ze względu na brak resorpcji dolnych strąków może być wysiewana nawet w obsadzie 150 roślin/m2, co jest istotne w gospodarstwach ekologicznych
Charakterystyka
- odmiana bardzo wczesna
- kwiat niebieski
- nasiona szare
- wymaga obsady 120 roślin/m2
Wczesny zbiór i odporność na choroby
- odmiana najwcześniejsza z odmian rozgałęziających się, niewrażliwa na opóźnienie siewu, bardzo równomiernie dojrzewająca
- rośliny sztywne, o niepękającym strąku, odporne na choroby fuzaryjne i o najwyższej tolerancji na antraknozę łubinu
- nasiona o bardzo niskiej zawartości alkaloidów, najsłodsza ze wszystkich odmian
- nadaje się do uprawy w mieszankach z jęczmieniem
- polecana do uprawy na terenie całego kraju
Charakterystyka
- odmiana bardzo wczesna
- kwiat niebieski
- nasiona szare
- wymaga obsady 100 roślin/m2
Gorzki + niski koszt wysiewu na zieloną masę
- odmiana niewrażliwa na opóźnienie siewu, niepękająca
- rośliny wysokie, rozgałęziające, tworzące dużą zieloną masę, lecz dość równomiernie dojrzewające
- cenną zaletą są drobne nasiona, gdyż od odmiany wzorcowej MTN jest o około 40g niższa, co obniża wysiew na hektar o około 40 kg
Charakterystyka
- odmiana średniowczesna
- kwiat sino-biały
- nasiona białe
- wymaga obsady 100 roślin/m2
Łubin żółty
Łubin żółty jest jednym z najpopularniejszych gatunków roślin motylkowych występujących w Polsce. Jest to wieloletnia roślina osiągająca wysokość do 1,5 m. Na szczycie łodygi znajdują się duże, złożone kwiatostany składające się z małych kwiatów w kolorze żółtym. Łubin żółty jest odporny na mrozy i wysokie temperatury. Gatunek ten rośnie na najsłabszych kompleksach glebowych. Jest odporny na suszę i niskie temperatury, dlatego uprawa łubinu żółtego w Polsce jest zwykle łatwa. Łubin żółty może być uprawiany w celach dekoracyjnych i może być stosowany jako roślina ozdobna w ogrodach. Jest również dobrym rozwiązaniem do uprawy na biomasę, ponieważ pomaga zmniejszyć erozję gleby i zapobiega wysychaniu. Roślina ta jest również często wykorzystywana do uprawy pastwisk dla zwierząt, ponieważ jest bogata w składniki odżywcze, a jej nasiona są bardzo bogate w białko – najwyższa zawartość białka wśród łubinów. Jego jedyną wadą jest niski poziom plonowania.
•odmiana bardzo wysoko plonująca,
•o najwyższej zawartości białka w nasionach spośród wszystkich polskich odmian (45%),
•zalecana do uprawy na terenie całego kraju,
•wczesna, mało wrażliwa na opóźnienie siewu,
•o pomarańczowo-żółtych kwiatach i biało-czarnych nasionach,
•najnowsza odmiana łubinu żółtego na rynku,
•charakteryzuje się bardzo wysoką zawartością białka i niską zawartością alkaloidów, co czyni tę odmianę szczególnie użyteczną w skarmianiu zwierząt.
Informacje
Odmiana dobrze plonująca, o dużej odporności na choroby fuzaryjne, zalecana do uprawy na terenie całego kraju, wczesna, mało wrażliwa na opóźnienie siewu, o pomarańczowo-żółtych kwiatach i biało-czarnych nasionach.
Ciekawostki
Odmiana Mister, ze względu na swoją bardzo dużą odporności na antraknozę, od wielu lat jest wykorzystywana w badaniach COBORU jako wzorzec odporności na tę chorobę. Wyniki badań pokazały jej przydatność w skarmianiu warchlaków, tuczników oraz drobiu. W badanych koncentratach zastępowano poekstrakcyjną śrutę sojową łubinem, a także stosowano go w mieszankach z łubinem wąskolistnym i grochem.
Groch siewny
Groch siewny jest jedną z najstarszych upraw w Polsce. Jest wysoko wartościowym roślinnym produktem i źródłem błonnika, witamin i składników mineralnych. Nasiona grochu siewnego są bardzo smaczne i mają wiele zastosowań w żywieniu i produkcji pasz. Uprawa grochu siewnego w Polsce ma długą i bogatą historię. Jest to jeden z istotnych składników w diecie Polaków i jest uprawiany w całym kraju. Roślina potrzebuje żyznego i wilgotnej gleby, dlatego wymaga zrównoważonego nawożenia oraz dobrze napowietrzonej ziemi. Najwyższe plony daje siany w mulcz. Wymaga wyższej klasy gleby niż łubin i bardziej intensywnej agrotechniki.
najsztywniejsza odmiana grochu
- odmiana przeznaczona do bezpośredniego spożycia, jak również na paszę
- jako jedna z nielicznych charakteryzuje się obniżoną zawartością włókna w nasionach (najniższa ze wszystkich odmian)
- wąsolistna, wysoko plonująca
- wyróżnia się bardzo dużą sztywnością łodygi co powoduje, że jest najmniej wylegającą odmianą grochu, co zmniejsza koszty zbioru
- należy do czołowych odmian pod względem równomierności dojrzewania
- mało wrażliwa na choroby, w tym szczególnie na mączniaka rzekomego oraz rdzę grochu
- zaletą odmiany jest niższa od przeciętnej masa tysiąca nasion co znacznie zmniejsza koszty wysiewu
- stabilny plon nasion Charakterystyka
- odmiana wczesna
- kwiat biały
- nasiona żółte bez znaczka
- wymaga obsady 105 roślin/m2
- Bardzo dobrze tłumi chwasty dzięki czemu doskonale sprawdza się w rolnictwie ekologicznym.
- Najplenniejszy groch w doświadczeniach rejestrowych (107% wzorca) oraz PDO (112% wzorca, średnia 2017-2018) wg COBORU,
- Najwyższy potencjał plonu nasion i białka (9/9 pkt. wg. BSA),
- Nowa odmiana o bardzo dobrej kombinacji cech użytkowych, tj. równomierność dojrzewania – 8,5 pkt (w skali 1-9 COBORU) – najwyższy wskaźnik spośród wszystkich odmian w PDO,
- Wysoka odporność na wyleganie,
- Odmiana przydatna na cele spożywcze i paszowe.
Najplenniejszy groch w Polsce!
- Odmiana żółtonasienna, wąsolistna, przeznaczona do uprawy na suche nasiona.
- Bardzo duży plon nasion i białka ogólnego.
- Rośliny cechują się bardzo dobrą sztywnością w czasie kwitnienia i dobrą przed zbiorem.
- Termin kwitnienia i dojrzewania średnio późny.
- Odmiana o wysokiej odporności na choroby grzybowe, o małej skłonności do pękania strąków i osypywania się nasion.
Uprawa
- Do uprawy grochu siewnego najodpowiedniejsze są kompleksy pszenne, żytni bardzo dobry oraz zbożowo pastewny mocny. Najwyższe plony uzyskuje się na glebach o odczynie obojętnym, prowadzonych w wysokiej kulturze. Uprawa przedsiewna roli pod groch nie powinna być wykonywana na zbyt mokrej glebie.
- Termin siewu powinien być jak najwcześniejszy, od połowy marca. Nasiona umieszcza się na głębokość 6-8 cm. Obsada w przypadku form wąsolistnych wynosi 110-120 roślin/m2. Przed siewem nasiona należy zaprawić, np. Vitavax 200F. Zabieg ten gwarantuje ochronę przed chorobami i lepsze wschody. Nasiona warto zaprawić również Nitraginą zawierającą bakterie brodawkowe.
- Nawożenie azotowe jest zminimalizowane i ogranicza się do dawki startowej 20-30 kg/ha podanej przedsiewnie. Nawożenie fosforowo-potasowe z reguły stosuje się jesienią przed orką zimową w dawce: 70-100 kg/ha P2O5, 100-140 kg/ha K2O. Wapnowanie gleb zaleca się przy pH mniejszym od 5,5 w dawce 3- 5 t/ha.
- Zwalczanie chwastów stosuje się bezpośrednio po siewie np. Command 480 EC 0,2 l/ha +Afalon 50 WP 1kg/ha. Gdy rośliny grochu osiągną 6-12cm wysokości tj. w fazie pierwszych czepnych wąsów, można zastosować np. Basagran 480 SL – 2,5-3 l/ha jednorazowo lub w dawkach dzielonych. Zabieg zwalczania strąkowca należy przeprowadzić w okresie zawiązywania pierwszych strąków, a następnie powtórzyć po 10 dniach np. Sumi-Alpha 050 EC – 0,2 l/ha. Wszystkie zabiegi ochrony roślin należy wykonywać zgodnie z zaleceniami IOR-u.
- Zbiór roślin jednofazowy kombajnem.
- Omłot grochu wymaga starannego uregulowania podzespołów kombajnu (zmniejszenie obrotów bębna młócącego (400 obr./min), zwiększenie szczeliny między klepiskiem a bębnem młócącym, właściwe dobranie sit).
Bobik
Bobik to gatunek rośliny strączkowej z rodziny bobowatych. Jest on jednym z najpopularniejszych roślin bobowatych wykorzystywanych w uprawie na całym świecie. Jego ziarna są bogate w białko i witaminy, dlatego też jest on cenionym składnikiem wielu diet. Uprawa bobiku w Polsce jest bardzo popularna. Uprawa bobiku wymaga bardzo dobrej gleby, dlatego też często jest on uprawiany na polach w częściach kraju z najlepszymi klasami w kraju. Bobik jest uprawiany na ziarno, które wykorzystywane jest w produkcji żywności oraz pasz dla zwierząt.
Wysoki plon nasion i białka!
- Odmiana o tradycyjnym typie wzrostu.
- Wysoki plon nasion.
- Rośliny odporne na askochytozę bobiku.
- Wysoka (130 cm) i sztywna łodyga, odporna na wyleganie.
- W latach o wysokich opadach rośliny przed zbiorem wymagają desykacji.